PIERNIK

Stare tradycje obszaru wileńskiego odzwierciedlają się w
pieczeniu ciasteczek i ciast piernikowych. Mogą one mieć różne
kształty i rozmiary, jednak zawsze smakują zarówno dzieciom, jak
i dorosłym. Ciasteczka piernikowe świetnie sprawdzają się
podczas ważnych uroczystości, zwłaszcza gdy ozdobi się je
napisem z życzeniami lub imionami.
Tradycja wypiekania pierników rozwija się od średniowiecza. Był
to prawdopodobnie pierwszy cukierniczy produkt, który stał się
popularny w całej Europie. W wielu krajach w okresie
świątecznym wytwarza się rozmaite figurki z piernika. Na Litwie
tworzy się je nie tylko podczas Bożego Narodzenia. Sprzedaje je
również podczas świąt kościelnych i festiwali.
Prawdziwe pierniczki przygotowuje się w oparciu o babcine
przepisy, a każdy cukiernik stara się nadać im jak najbardziej
atrakcyjny i ciekawy kształt, dekorując je kolorowymi elementami.
Do najbardziej popularnych kształtów należą: serce, gwiazdy,
konie, ptaki i nawet ludzie. Tak zwany piernik wileński wykonywany
jest z naturalnego miodu i masła, a jedna z jego odmian,
tradycyjne ciasteczka piernikowe w jasnym kolorze o specjalnym
kształcie, wykonywane są bez cukru, jedynie czasami z lukrem.
Pierwsze pierniki, związane z regionem toruńskim, były
wypiekane przez litewskie dziewczęta przetrzymywane w niewoli
przez Krzyżaków. Wielki magister uświadomił sobie wtedy, że
przetrzymywanie jeńców to ciężka praca, wic w 1312 roku
postanowił wybudować klasztor benedyktyński, w których
mogłyby zamieszkać litewskie kobiety. Jedna z tych skromnych
kobiet, Katarzyna, na Litwie znana jako Kotryna, raz w miesiącu
piekła ciastka piernikowe wraz z różnymi przyprawami.
Od dawnych czasów zwyczajem było przywożenie specjalnych
ciasteczek piernikowych w kształcie „serca św. Kazimierza” z
głównego festiwalu regionu wileńskiego, czyli jarmarku św.
Kazimierza. Można było dostać je w różnych kształtach i kolorach:
brązowe z miodem, białe z liśćmi mięty lub różowe z żurawiną. Na
niektórych z nich lukrem zapisywano nawet imiona ukochanych
osób, a niekiedy dłuższe teksty – przepiękne życzenia i wyznania
miłości. Oto kilka przykładów: „Mała jagódko, czy przyjmiesz moje
serce?”, „Nie mam złota, więc daję Ci moje serce”, „Powiedz mi,
kochanie, czy mogę zapukać do drzwi Twojego serca?”, „Tęsknię
za Tobą. Powiedz mi, czy będziesz moja…”, „Jesteś dla mnie
jedyna!”, „Pocałuj mnie…”.