atgal į sąrašą

Centrum Rzemiosła Tradycyjnego na dworze Houwaltów w Mejszagole

Centrum Rzemiosła Tradycyjnego, znajdujące się w byłym dworku Houwaltów w miasteczku Mejszagoła, leży w odległości około 25 km na północny zachód od stolicy Wilna, przy drodze w kierunku Poniewież. Jest to główna atrakcja miasteczka, która gromadzi lokalną społeczność i oferuje ciekawą ofertę wszystkim gościom. Klasycystyczny dworek Houwaltów, stojący u stóp wzgórza zamkowego, jest obiektem chronionym. Uważa się go za zabytek o znaczeniu lokalnym.

Misją Centrum Rzemiosła Tradycyjnego jest zachowanie tradycji, zwyczajów i dawnego rzemiosła regionu wileńskiego. W celu kontynuować rzemiosło, prezentuje się je gościom centrum i organizuje specjalne zajęcia adresowane do dzieci i dorosłych. Osobom, które pragną bliżej poznać sztukę i kulturę ludową, poleca się spotkania z rzemieślnikami i działaczami kulturalnymi oraz kiermasze rzemiosła, podczas których można nabyć tradycyjne wyroby ręczne i przysmaki.

W dworku Houwaltów, oprócz Centrum Rzemiosła Tradycyjnego, znajduje się także Dom Kultury w Mejszagole, biblioteka miejska i sala koncertowa. Istnieje możliwość wynajmu nowoczesnej sali konferencyjnej oraz zakupu drobiazgów w tutejszym sklepiku z pamiątkami.

Starodawne rzemiosła

W Centrum Rzemiosła Tradycyjnego gromadzą się mistrzowie sztuki ludowej, którym zapewniane są warunki do pracy, wystawiania swoich prac i nauczania rzemiosła. Centrum stworzyło zaplecze techniczne do wykonywania rzemiosła oraz przygotowało specjalne pomieszczenia warsztatowe. W planach jest nie tylko wsparcie lokalnych rzemieślników, lecz również nawiązanie współpracy z mistrzami z zagranicy. Centrum wspiera też osoby, które chciałyby uzyskać certyfikat rzemieślnika.

Artyści ludowi oraz znawcy lokalnego folkloru gościom centrum oferują różne zajęcia edukacyjne. Ponad dziesięciu specjalistów różnych rzemiosł pomaga dzieciom i dorosłym zapoznać się z praktycznym rzemiosłem i zgłębić jego subtelności. Rzeźbiarz w drewnie, mistrzyni wycinanek, wytwórczyni mydła, stolarz – wszyscy chętnie dzielą się swoją wiedzą praktyczną. Poza tym, chętnych zaprasza się do nauki lania świec, plecenia ze słomy, przędzenia wełny lub udziału w warsztatach ceramicznych. Każda zainteresowana osoba może poznać unikalną dla regionu wileńskiego sztukę zaplatania palm wielkanocnych, jak również dowiedzieć się o tradycyjnych potrawach świątecznych i zwyczajach lokalnych.

Wspólnota Mejszagoły

O Mejszagole pierwszy raz wspomina się w źródłach pisanych już w 1254 roku. Od XIV wieku jej teren należał do władców litewskich. Zamieszkiwał go wielki książę Olgierd. Po kilku wiekach Mejszagoła przeszła w ręce szlacheckie.

Do wspólnoty Mejszagoły należy dzisiaj około 1800 mieszkańców, którzy aktywnie pielęgnują pradawne tradycje i kulturę. W celu zachowania i przekazania następnemu pokoleniu historyczno-kulturalnego spadku tego regionu wspólnymi staraniami społeczności w Mejszagole i samorządu rejonu wileńskiego otrzymano wsparcie w postaci funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, które zostały przeznaczone na renowację dworku Houwaltów i przystosowanie go do potrzeb społeczności.

Wyremontowany w 2016 roku klasycystyczny dworek Houwaltów jest centrum kulturalnym Mejszagoły,  w którym nie brakuje zajęć i rozrywek. Mieszkańcy uczestniczą w nim w różnych imprezach i festiwalach. Grupy artystyczne w Mejszagole w końcu mają przestrzeń do prób i koncertów w chłodne, zimowe dni. Podczas świąt kalendarzowych zespoły wokalne i taneczne przedstawiają lokalne perełki folkloru. Co więcej, tradycyjnie co roku latem organizowane jest święto wzbogacające kulturę i tradycje miasta.

Wspólnota Mejszagoły z powodzeniem wdraża w życie różne projekty. Jednym z nich było założenie klubu gospodyń, w którym panie domu dzielą się doświadczeniami kulinarnymi, wydając książkę z przepisami w wersji papierowej i elektronicznej.

Historia dworu Houwaltów

Źródła historyczne informują, że okolice Mejszagoły były zamieszkane już w czasach wielkiego księcia Olgierda, w pierwszej połowie XIV wieku, około 100 lat wcześniej niż obecna stolica Litwy. Olgierd zmarł tutaj w 1377 r. Przez długi okres teren należał do władców tych ziem, później przeszedł w ręce magnatów litewskich, Sapiechów, a następnie w ręce Tyzenhauzów. Od końca XVIII wieku właścicielami była szlachecka rodzina Houwaltów, która zamieszkiwała dwór do wybuchu drugiej wojny światowej.

Hrabia Onufry Houwalt w 1806 roku zapoczątkował budowę dworku w stylu klasycystycznym. Autorem projektu był znany architekt, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, Mikołaj Anioł Szulc. Niestety, po jego śmierci, projekt został zrealizowany tylko częściowo. Prace budowlane udało się zakończyć wnukowi Onufrego, Witoldowi Houwaltowi, dopiero pod koniec XIX wieku.

Przeznaczenie dworu Houwaltów po drugiej wojnie światowej cały czas zmieniało się. Podczas wojny schronili się w nim lokalni mieszkańcy, a później, po zmianie systemu, zamieszkali go dzierżawcy kołchozu, w który przekształcono majątek Houwaltów. Niedługo po tym, w dworze otwarto administrację kołchozu, a po odzyskaniu przez Litwę niepodległości – szkołę średnią im. Wielkiego Księcia Litewskiego Olgierda.

Gdy szkołę przeniesiono w inne miejsce, dworek nabrał znaczenia społeczno-kulturowego – otwarto w nim bibliotekę miejską i zaczęła gromadzić się w nim społeczność oraz działacze społeczni. Dzisiaj ponad dwustuletni dwór Houwaltów jest miejscem pielęgnacji dziedzictwa kulturowego, artystycznego i narodowego.

Kontaktai

ul. Algirdo 4, Maišiagala, gmina Maišiagala, rejon Wileński

(8-672) 90225

maisiagalosamatai@gmail.com

Nuoroda į svetainę

Nuotraukos